9 weken!

Ik heb de bioscoop hier ook ontdekt! Een aantal huisgenoten waren al wel eens geweest, maar twee weken geleden was mijn eerste keer. We gingen naar de film R.I.P.D. Aangekomen bij de bioscoop was er een kassa buiten waar je de kaartjes kon kopen, echt Amerikaans dus. Toen hebben we een hele poos in de rij gestaan voor eten en drinken en kwamen we uiteindelijk te laat in de zaal. Maar dat is geen probleem hier. Het begin van de film dus gemist, maar het was wel een leuke film, alleen beetje jammer dat er geen ondertiteling was. Eén van de acteurs praatte heel erg binnensmonds in het Engels, ja, dan versta ik er niks meer van. In tegenstelling tot Nederland wordt er best wel veel gepraat en gereageerd op de film.

Woensdag was ik samen met Rianne vrij en hadden we een dagje strand ingelast. Nooit weer! Oef, ik was héél erg verbrand, zo erg dat ik de blaren op mijn kont had staan. "Wie zich brand, moet op de blaren zitten" gold voor mij dus echt. Daar ben ik wel een paar dagen ziek van geweest. Echt geen pretje. Ik was gelukkig donderdag ook nog vrij, dus kon ik een ‘beetje’ herstellen van de pijn. En ben de dagen daarna gewoon gaan werken, maar niet van harte. Als ik thuis kwam van werk, was ik ook echt kapot. Toen ik zondag weer vrij was, gingen ze met een groepje lunchen in de buurt. Ik ben meegegaan omdat ik even het huis uit moest, mijn beste vriend was inmiddels mijn bed en daar wordt je wel een keertje zat van. Lunchen was wel heel gezellig en ook heel lekker, wel voor herhaling vatbaar.

Afgelopen maandag zijn Rianne en ik begonnen aan de room checks. We moeten dus alle kamers, van binnen en buiten checken. We begonnen met een checklist van Housekeeping waar wij eigenlijk niet zoveel aan hadden. Die hebben we veranderd naar onze eigen bevindingen van die dag. Wanneer we klaar zijn met alle kamers, geven we alle fouten en problemen door aan Housekeeping en Maintenance, zodat alle kamers klaar worden gemaakt voor het hoog seizoen. Eigenlijk had dit al eerder moeten gebeuren, aangezien we nu al op 80 procent bezetting zitten. Maar door wisseling van het management is er nu pas tijd voor vrij gemaakt. En lekker verschillend als de mensen hier zijn; de training manager zei dat als het langer dan een maand zou duren, er andere interns op gezet zouden worden. Terwijl de hotel manager waar wij steeds overleg mee hebben, het eigenlijk vandaag af had willen hebben. We hebben nu zo’n 200 gedaan, dus nog drie of vier daagjes en dan zijn we klaar mee. Dan moeten we alles in het systeem zetten en dan weet ik het niet.

Toen ik zo verbrand was, kwam de heimwee weer gezellig opspelen dat ik afgelopen week wel weer zoiets had dat het tijd was om het huis uit te gaan. Dat hebben we dan ook goed gedaan, want ik heb geen enkele avond op de bank gezeten. We hebben weer drie gezellige avondjes in Putters besteed, mee gedaan met de trivia quiz met de raarste vragen. Vrijdagavond zijn we wezen stappen in Pepperz, voor een paar uurtjes. Dinsdagavond was er een ‘docent’ van school, die man organiseert alle buitenlandstages en moet dan ook op bezoek overal om de contacten aan te houden. Een goed excuus voor Rianne en mij om het Resort op te gaan. We hebben dan ook lekker gegeten in één van de restaurants en een gezellige avond gehad met de docent. Na het diner zijn we nog ijs gaan halen en het meisje achter de balie daar dacht dat Rianne en ik tweeling waren en de docent onze vader.

Zaterdagavond zijn we ook nog weer naar de bioscoop geweest. Dit keer waren we nóg later dan de vorige keer. Dus de volgende keer maar echt op tijd weg. Dit keer een actie film: Runners, Runners. Ook wel een goede film. Het is normaal, (misschien in Nederland ook wel, maar dat valt me nooit op), dat mensen alleen naar de bioscoop gaan. En omdat ze dan niemand hebben om tegen te praten over de film, praten ze hardop. Dus iedereen kan meegenieten van hun reacties op de film. En wat nog het mooie was. Op een gegeven moment vertelden ze in de film dat ze naar Antigua zouden gaan. Nou ja, hoe toevallig. De heeele zaal ging los. En trots dat ze waren, was wel grappig om mee te maken.

Zondagmiddag zijn Rianne en ik ook nog even naar Pepperz geweest. Ze hebben dan altijd muziek op het strand en we hebben dan ook heerlijk gedanst op het zand en in de zee. En we hebben voor het eerst kreeft gegeten! En lekker dat het was.

Het huis waarin we leven heeft nog steeds gebreken. We hebben een week zonder gas gezeten. Nou had het andere huis wel gas. Maar toch heel vervelend om daar steeds heen te moeten om te koken. Na veel zeuren, heel veel zeuren, hebben we vandaag dan ook weer gas gekregen. Maar nu hebben we nog het probleem dat we geen warm water hebben.. Volgens mij kunnen ze beter twee nieuwe huizen bestellen zoveel mankeert er elke keer aan. De wasmachine functioneert ook niet, nieuwe is besteld, maar nog geen toestemming om echt te kopen. Duurt hier allemaal eventjes..

En om nog even te eindigen met een positieve draai; ik heb weer een telefoon! Harko, mijn oudste broer, was zo lief zijn telefoon mee te geven aan de docent die hierheen kwam, die hem vervolgens aan mij heeft gegeven. En ik was zo blij als een kind.

Inmiddels zijn er vandaag (voor mij nog vandaag) precies 9 weken voorbij dat we hier kwamen. Wat een eind weg alweer.. En nog 17 te gaan! Waar ik nog even heel erg van ga genieten!