Post kantoor ergernissen

Donderdag 10 oktober zijn we met iedereen, behalve onze lieve Hannah :(, op de Catamaran tour geweest. Half 10 's morgens werden we opgepikt op het strand bij Sandals. De boot was al redelijk gevuld, we dachten eerst een boot voor onszelf te hebben, helaas. Hele dag kijken naar vakantievierende stelletjes.

We zijn om het hele eiland gevaren, met halverwege een stop om te snorkelen, lunchen en nog wat relaxen in het water. Het was heel erg gezellig, we hebben toch wel een hele leuke groep.

Het snorkelen was niet zo geweldig, de zee en de bodem is eigenlijk best saai hier om het eiland. En de snorkelbril besloeg steeds, dus na een klein eindje was ik er wel weer klaar mee. De lunch was wel geweldig, vis en kip, pasta en salades van kwaliteit. Dat was smullen.

Eigenlijk hoopten we nog ieets meer op een partyboat, maar dat deden ze anders ook niet. Dus nu helaas voor ons ook niet. Aan het einde hebben we met z'n allen (inclusief alle andere gasten) een afscheidsdansje gedaan. Voor de nieuwsgierige, de youtube link hieronder:

http://www.youtube.com/watch?v=4rW-NZste0c
of zoek op: Antigua, Sandals interns excellence boat trip

3 uur weer aangestrand en op naar huis. Gezichtje en hoofdhuid lekker verbrand. (Ja alweer) Maar dat is nu weer over :)

Omdat we nog niet genoeg geld aan de boottour hadden uitgegeven, zijn we die zaterdag erop, even echt lekker wezen shoppen. Eerste paar winkels geen succes en de laatste kassa! Wat een heerlijk gevoel.


Die maandag waren mijn lieve papa en mama 30 jaar getrouwd (en Harko was jarig, ik zal je niet vergeten). En toen heb ik terwijl zij, met z’n allen, aan het avondeten waren, via de skype samen met hun gegeten, alleen ik mijn lunch. Het was net alsof ik erbij was. De technologie van tegenwoordig heeft ook zijn pluspunten.


In de tussentijd hebben we ook nog gewerkt! Ja echt wel. Rianne en ik zijn tot afgelopen vrijdag bezig geweest met de room checks. Alle kamers checken of ze klaar zijn voor het hoogseizoen. En geen enkele kamer is klaar. Afgelopen week hebben we het dus afgerond. Eén kamer hebben we niet kunnen doen omdat die al 4 dagen het ‘do not disturb’ teken aan had. De rest van de kamers allemaal gehad. We hebben alles in de systemen verwerkt en Excel en Word en vrijdag hebben we onze resultaten aan de 2 managers, die ons dit gevraagd hadden, laten zien en ze waren zeer tevreden. Dus dat hebben we heel goed afgesloten.

Toen was het weer tijd om in een nieuwe afdeling te beginnen. De bar. Ik heb daar nog 2 weken voor staan, aangezien ik de eerste week nog het project aan het doen was. Dus ik had aangevraagd of ik in de Caribbean pool bar mocht. Want dat is de meeste rustige bar en de vrouw die daar staat heeft het meeste geduld met het leren van alle drankjes. En ik was er voor ingeroosterd! Iedereen jaloers, want naast dat ze het meest geduld heeft, is ze ook gewoon heel gezellig en krijgt ze de meeste guest comments. Dat is wel positief voor mij, omdat ik er nu misschien ook wel in genoemd wordt.

Dus maandag was mijn eerste dag en ze zette me gelijk al aan het werk toen er een gast aan kwam die een drankje wou. Euh oke, waar is alles? Na twee dagen gaat het eigenlijk al best wel heel goed. Enige minpuntje is dat deze vrouw bekend staat om ‘haar specialiteiten’ en gasten daarvoor naar de bar komen. Ja, dan kan ik ze niet helpen. Maar ik ben blij dat ik in drukke tijden het makkelijkere werk uit haar handen kan nemen en zij de moeilijkere drankjes kan maken. Ik heb al wel een aantal drankjes die ik ook kan maken. Dus maar even opschrijven en dan kan ik ze in Nederland straks ook maken!


En dan natuurlijk nog de post kantoor ergernissen. Mijn lieve vriendin Jasmijn had een cadeautje voor mij, alleen die had ze via het internet besteld. En kwam helaas te laat (lees: veeeeel te laat) aan in Nieuw-Schoonebeek. Ongeveer 2 maand nadat ik hier al was. Toen hebben mama en mensen thuis het doorgestuurd hier naar toe, wat ook nog weer een maandje duurt. Afgelopen week kreeg ik dan eindelijk het papiertje dat mijn pakketje op het post kantoor was.

Rianne had die week ervoor ook een pakketje en er was een man van Sandals die al een keer eerder pakketje had opgehaald en die van Rianne ook had opgehaald. Makkelijk! Hoef ik zelf niet heen. Maar helaas, die man wilde dat niet meer doen want hij had het te druk, want post kantoor lag eigenlijk niet op de route. Helaas.
Toen ging mijn huisgenoot Kester naar de stad en heb ik hem even lief aangegeven. Ik had snel briefje geschreven dat hij mijn toestemming had om het pakketje op te halen en getekend. En toen kwam Kester ’s avonds thuis zonder pakketje. Hij kwam om 3.25 op het post kantoor aan en vroeg of ze nog open waren. Nee we zijn gesloten. Hoe laat sluiten jullie dan? Kijk maar op je horloge. 3.26?? … Oke.
Volgende dag weer een poging. Ik had Maurice gevraagd want ik was in het weekend vrij en dan is het post kantoor gesloten. Maurice heen geweest, met mijn toestemmingsbriefje. En ook hij kwam thuis zonder pakketje. Het moest een echte formele brief zijn en hij moest mijn ID mee hebben. Helaas had ik hem beloofd de taxi kosten te betalen, dus heb ik taxi kosten voor niks betaald. (Wel bedankt voor de moeite als je dit leest!)
Vanmorgen (dinsdag) had ik dan eindelijk even tijd om zelf naar het post kantoor te gaan en aangekomen na nog weer gedoe had ik dan eindelijk het pakketje in handen!

En wat zat daar nog meer in naast het cadeautje van Jasmijn, het was trouwens een sleutelhanger met een klokje, heel mooi. Als ik mijn fotoalbum upload, zal ik er wel even een foto van toevoegen. Maar er zat nog een kaartje in. Ik open het kaartje, allemaal namen van de vriendengroep van mijn ouders! Hadden ze gedaan op de jaarlijkse kerkheem dag, wat een leuke verrassing!

En daarmee sluiten we deze blog weer af. Ik wil jullie nog bedanken voor de reacties en het lezen van mijn blog. En ik hoop dat jullie blijven reageren! :)